No dobra. Była ulubiona część moich dzieci, to teraz będzie moja ulubiona. 'Astrid Lindgren' to kolejna część serii Mali Wielcy autorstwa Marii Isabel Sánchez Vegary z ilustracjami Linie Hunter. Ukazała się nakładem Wydawnictwa Smart Books.
Astrid kocha wielu. I to nie tylko dzieci - ale i dorosłych. Wielu kojarzy się z dzieciństwem, beztroską i czytaniem pod kocem z latarką. Któż z nas nie chciałby mieć zgranej paczki jak dzieci z Bullerbyn czy mieszkać w Willi Śmiesznotce jak Pippi Pończoszanka?
Wszystkich tych bohaterów do.zycia powołała Astrid. Ta szwedzka pisarka już od najmłodszych lat uwielbiała snuć opowieści. Historie, które wymyślała były baśniowe i wyjątkowe. Wychowywała się na farmie, dużo czasu spędzała na łonie natury. Miała dzieciństwo, którego niejeden mógłby pozazdrościć. Tak wspaniale, że nie chciała nigdy dorosnąć. Kiedy miała cztery lata, koleżanka przeczytała jej bajkę. I wtedy Astrid poznała siłę wyobraźni. Pokój zaroił się od czarownic, olbrzymów i wróżek. Wszystko za sprawą jednej, małej książki. Astrid od tamtej pory że wszystkich sił chciała nauczyć się czytać. A kiedy jej się udało... Czytała cały czas. Nie mogła przestać! Kiedy dorosła - Astrid pracowala w gazecie i była samodzielną mamą dla swojego syna Larsa. Później wyszła za mąż, urodziła córkę Karin i była cudowną mamą. Taką, która sama nie zatraciła w sobie dziecka i która uwielbiała z najmłodszymi spędzać czas i aktywnie towarzyszyć im w zabawie. Snuła też historie. Różne. Kiedy Karin zachorowała, Astrid żeby trochę ją pocieszyć i zapewnić rozrywkę - wymyśliła postać Pippi Pończoszanki - dziewczynki, która zrewolucjonizowała literaturę dziecięcą. A później narodziło się jeszcze mnóstwo innych, ciekawych bohaterów...
Bardzo podobają mi się ilustracje w tej części. Są rysowane trochę na dziecięcą modłę, jakby to dzieci maczały w procesie rosowania palce. Idealnie pasują do Astrid i opowieści o niej. Wzruszają i pomagają odnaleźć w sobie wewnętrzne dziecko, które tkwi gdzieś tam w każdym z nas.
Na końcu książki tradycyjnie już znajdziemy oś czasu i nieco informacji o bohaterce. Wszystko podane w prosty sposób. Polecamy!

Dzień dobry! Dziś będzie o kolejnych tomach serii Mali Wielcy autorstwa Marii Isabel Sánchez Vegary z ilustracjami różnych twórców. Na pierwszy rzut wybrałam książkę, po którą najczęściej sięgali moi synowie. I po której starszy stwierdził, że sam kiedyś też wymyśli komputer i nazwie go... Winogron! 😁
To 'Steve Jobs' z ilustracjami Aury Lewis.
Opowieść o Jobsie to taka historia złotego chłopca. Wizjonera, który miał nie tylko talent, ale też siłę przebicia. Steve urodził się w San Francisco. Był adoptowany (co daje świetny powód do rozmowy czym jest adopcja i co się z tym wiąże - dużo czasu przegadaliśmy ze starszakiem na ten temat). Chłopiec był bardzo dociekliwy, uwielbiał wiedzieć jak coś jest zrobione. Do tego lubił pracować z tatą w warsztacie. Często mu pomagał. Jego zainteresowanie komputerami zaczęło się od uczestnictwa w kole zainteresowań. To tam dwunastoletni Steve po raz pierwszy zobaczył ogromną maszynę, która na pewno nie zmieściłaby się w jego pokoju. A co dopiero mówić - na biurku! Chłopak doszedł.do.wniosku, że komputery są najcudowniejszym wynalazkiem w historii. W końcu, po wielu próbach odnalezienia siebie i oczyszczającej podróży do Indii nasz bohater wrócił do Kalifornii i razem ze swoim kolegą, Steve'em Wozniakiem, którego nazywał Woz - założył firmę. Siedzibę miała w garażu Jobsa, a nazwali ją tak, jak popularny owoc (nie bez powodu.na zdjęciu jest jabłko 😁). Wkrótce garaż przestał im wystarczać, a Apple stał się marką znaną i pożądaną na całym świecie.
Książka, jak zwykle w tej serii, opowiada o danej postaci w sposób prosty i zrozumiały. Zdania są krótkie, opisują najważniejsze wydarzenia z biografii. Na końcu znajdujemy zdjęcia i oś czasu, na której są zaznaczone najważniejsze daty z życia.
Całości dopełniają ilustracje. W każdej części inne, niepowtarzalne. Tym razem bardzo proste w formie, utrzymane w jasnych, nieco pastelowych barwach. Wydaje mi się, że idealnie pasujące do Jobsa i jego filozofii życiowej, w której prostota była bardzo ważna.
Polecamy! Niebawem pokażemy Wam kolejne części serii.

No dobra. To jeszcze jeden post dzisiaj. Ważny post. Bo i sprawa poważna. Otóż zewsząd atakuje ostatnio pewna dziwna choroba. Atakuje tylko mężczyzn, za to w różnym wieku. A żeby się wyleczyć trzeba spełnić kilka warunków. Ta choroba to... Męska grypa! Niebywale zaraźliwa, niebywale zjadliwa. Zapadł na nią nie kto inny jak tata Oli. A my możemy o tym poczytać w książce 'Tata Oli jest chory' duetu Thomas Brunstrøm i Thorbjørn Christoffersen, która ukazała się nakładem Wydawnictwa Dwukropek.  I która dziś ma swoją premierę.
To jedna z zabawniejszych części serii o Oli, Edku i ich tacie. Przynajmniej w naszym odczuciu. Jest do tego bardzo życiowa 😁
Zacznijmy od tego, że to Ola się rozchorowała. Chciałaby zostać w domu, niestety tata wysyła ją do szkoły. Dziewczynka idzie, bo cóż począć. Niestety w szkole jest strasznie, Ola nie ma siły na nic. Po powrocie do.domu zastaje niecodzienny widok. Otóż tata leży na kanapie, a do tego cały czas kaszle i charczy. Na pytanie córki co.mu jest, odpowiada, że oto zachorował na... Męską grypę! Która to jest co najmniej dziesięć razy gorsza od tej tradycyjnej. Ma się wtedy prawie sto stopni gorączki, trzeba pić wodę z sokiem, jeść m.in. banany, słone żelki, czipsy bekonowe i chrupki serowe. I zapijać wszystko mlekiem czekoladowym. Oczywiście tata jest zbyt słaby, żeby samemu zrobić zakupy. Wysyła po nie Olę, a sam ma czas by... Spisać testament.
Jak to się skończy? Czy Ola się przypadkiem nie zarazi? I gdzie jest Edek?! Tego wszystkiego dowiecie się z tejże części.
Śmiechu przy lekturze mnóstwo. Mnóstwo też prawdy - tak jak już wspominałam. Jeśli ktoś ma męża czy partnera - na pewno wie o czym mówię 😉
I szkoda tylko, że szalik tak często zakrywa napisy na koszulkach taty - bo jestem ich ogromną fanką.
Bardzo polecamy! Kto wie, może znajdziecie tu receptę na to, jak poradzić sobie z najbardziej zjadliwą ze zjadliwych męską grypą 😁